Ja nie potrafię...!

Nejciara

Już nie umiem...
Nie mówię, nie słyszę, nie widzę i nie czuje.
Stałam się tylko cieniem tego czym byłam. Zepsutą kopią własnego "ja", które istniało jeszcze dawno temu. Zawsze uśmiechnięta, pogodna...
Gówno prawda.
Nikt nigdy nie wiedział jaka jestem, co kryje się w moim umyśle oprócz licznych kłamstw...
Nienawidzę siebie. Nienawidzę swojego świata!
A raczej jego mnogości...
Sęk w tym... Że razem z moim światem, wszystko rozniosło się w pył.
Nie chodzi o Was... Ale o mnie.
Nie jestem sobą i nie byłam chyba nigdy.
Nie potrafię już czuć. Nie umiem już mówić, myśleć racjonalnie.
Umarłam.
Chociaż nigdy nie żyłam...
Wszystko dawało mi radość, choć tak naprawdę wszystko znaczy nic.
Kochałam, choć tak naprawdę nie znałam tego uczucia.
Jestem nikim - ale taki jest sens istnienia.
Chce upajać się swoim sensem w samotności...
Przepraszam... I szczerze... Kocham Was! :* <33

Vanessa

łoł.
Nie wiem co powiedzieć.
Trzymaj się :*

Alexz

ojej.
szczere i takie hmm... no po prostu strasznie szczere.
my też Cię kochamy ;*

ale... nie odchodzisz, prawda?

kiSS

Kochanie to brzmi jak... odejście?

Pożegnanie ?
zaparło mnie

Nejciara

Pożegnanie kochane... Pożegnanie..
Ostatnie wydarzenia po prostu umocniły mnie w stwierdzeniu, że nigdy nie robiłam nic szczerze i od siebie... Myślałam, że pisanie jest właśnie czymś takim... Zostaje przy jednym blogu... na razie wszystko inne opuszczam... Wraz z Nate`em... Ale mam nadzieję, że kiedy tylko powróci cokolwiek co mogę określić jako chęć pisania tej postaci to będziecie w stanie mnie przyjąć z powrotem...
Kocham <33

not_simple

Dosłownie nie wiem co powiedzieć. Kocham Cię, ale w tym momencie nie wiem co myśleć.
"Zawsze uśmiechnięta, pogodna...
Gówno prawda. "
Czyli wtedy, kiedy razem śmiałyśmy się z jakiś głupot, to też było udawane?

Nic już nie rozumiem.

Wiem, ze każdy ma dołki i górki, może w tym momencie jesteś w takim dołku. Spróbuj przelać to co czujesz na papier. WSZYSTKO co czujesz w tym momencie. Później przeczytaj to na głos i spróbuj wymyślić co musisz zrobić żeby wszystko poukładać. Na mnie to działało.

:*...

A Is mówiła, że coś jest nie tak :/

Nejciara

Ale ja już nawet nie potrafię napisać tematu na lekcji...
To jest silniejsze ode mnie..
Na razie chce przerwy...
A te rozmowy... Były prawdą, ale wtedy rozmawiałaś z tą "udawaną" mną...
To dziwne i głupie - wiem.

not_simple

Czyli wg Ciebie, nawet Cię nie znałam? Bo tak zrozumiałam Twój pierwszy post. Bo jeśli tak, to kogo lubiłam tak naprawdę, jeśli znałam tylko tą "udawaną" Nejciarę? Wcześniej nie chciałam tego pisać, ale teraz naprawdę jestem wściekła.

Is

Nie wiem co napisać .
Nie za bardzo rozumiem Cię .
Jest naprawdę aż tak źle ? Bo brzmisz jakbyś zaraz miała się powiesić . :/
w każdym razie pamiętaj, że Cie kochamy i trzymaj się Smile

Zrób co uważasz za stosowne .

Nejciara

Ida ja wiem, że w gruncie rzeczy jesteście na mnie wściekłe.
Może mnie znałaś, może nie...
Ja już sama nie mogę powiedzieć kim jestem i kim byłam.
Jest tragicznie, gdyby nie myśl o mojej rodzinie na pewno bym jak najkszybciej ze sobą skończyła...

Alexz

nawet tak nie mów!
wiesz... może odwiedź psychologa, albo pedagoga szkolnego? oni naprawdę pomagają, uwierz mi.
sama ponad rok temu miała podejrzenie depresji i cudem obyło się bez leków... a rozmowa z ludźmi, którzy umieją cię wysłuchać i wiedzą jak pomóc, choć może nie jest łatwa, to jednak bardzo pomaga.

Nejciara

Nie chce.
Ale dzięki. Za wszystko ;*

not_simple

Byłam wściekła, ale już nie jestem. Alexz ma rację, powinnaś z kimś o tym pogadać. Jeśli nie z psychologiem czy pedagogiem, to nawet z kimś znajomym i życzliwym Tobie.

Caro:*

Nate, nie możesz sama z tym być.
Ja próbowałam i nie dałam rady. Musisz mieć jakąś bliską zaufaną osobę.
Psycholog Ci pomoże. Spróbuj. To do niczego nie zobowiązuje.

not_simple

Caro ma rację. Ja mogę mówić tylko na przykładzie mojego brata. Teraz już w domu wszystko wróciło do normy i jestem pewna, że rozmowy z psychologiem pomogły.

Kochamy Cię :*