Moja twórczość

Starla

rozumiem

kiSS

cieszę się...

Starla

ja też

kiSS

Starla

Starla

Część 2

Dwie 15-letnie przyjaciółki szły ulicami Portland zawęźcie o czymś dyskutując. Były to Kari Cromwell i Alessa Evans.
Kari miała krótkie jasnobrązowe włosy i oczy tego samego koloru. Mieszkała z ojcem – genetykiem Robertem Cromwellem. Ojciec dziewczynki pół roku temu rozwiódł się ze swoją żoną Tally Bott, z którą miał dwoje dzieci Carol (13) i Charliego (12). Była żona Roberta nie była matką Kari. Tamta odeszła, gdy dziewczynka miała 3 miesiące.
Kari z ojcem wrócili po trzech latach pobytu w Anglii do Portland.
Alessa była ciemnoskórą dziewczyną o czarnych, krótkich włosach i oczach. Miała młodszą siostrę Kate i starszego brata Dana. Alessa bardzo lubi pływać i jeździć na nartach.
- Cieszę się, że tata się rozwiódł z Tally, bo ona szczerze mnie nie lubiła, a Carol była wręcz wredna. A po za tym cudownie jest wrócić do domu.
- Wież Kari, że ja też się cieszę, że cię widzę. Akurat są ferie, więc w połowie nadrobimy stracone trzy lata.
Kari i Alessa przyjaźniły się już dobre jedenaście lat. Obie dziewczynki nosiły bransoletki z imieniem drugiej.
Płatki śniegu wirowały po niebie i otulały okolicę miękkim puchem. Ludzie biegali po sklepach jak w każdy dzień. Tylko dwie dziewczynki szły wesoło rozmawiając.
Z oddali zbliżały się dwie blondwłose panny Adam. Virginia i jej siostra Sophia. Virginia nie przepadała za Kari i Alessą, bo uważała je za małowartościowe z powodu, że ona była bogatsza. Mięły się bez słowa. Sophia wydawała się zdominowana przez starszą siostrę.

Kari i Alessa siedziały w domu państwa, Evansów i oglądały filmy. Powoli zapadał zmroku i do domu zeszli się rodzice Alessy.
- Już jesteśmy Lessa! – rozległ się głos pani Evans w przedpokoju. – A po za tym mamy gościa. Twoja ciocia Sally.
Państwo Evans weszli do salonu.
- Kari?! – pani Evans nie dowierzała – Jak długo cię nie było. Kiedy wróciliście z Anglii?
- Eliso. – do rozmowy włączył się ojciec Alessy – Witaj Kari, miło cię znów widzieć.
- Pana również. – powiedziała Kari wstając. – Wróciliśmy z tatą dwa tygodnie temu.
- Musicie raz do nas wpaść. – mówił dalej pan Evans – A to moja szwagierka Sally.
Ciocia Alessy stanęła jak wryta. Prawdą było to, że Sally Evans była biologiem piorącym udział w projekcie X. Nie miała pojęcia, że spotka tu jednego z klonów.
- Proszę wybaczyć, że się nie przedstawiłam. Jestem Kari Cromwell.
- Miło mi. – głos Sally brzmiał sztucznie.
Czy to możliwe, że Robert Cromwell zabrał jedną z dziewczynek? A może zbieg nazwisk jest przypadkowy?

Kari biegła do domu, bo wiedziała, że zasiedziała się u przyjaciółki. U progu drzwi gwałtownie przystanęła. Ogromny ból przeszył ciało dziewczynki. Resztkami weszła do domu, a tam w przedpokoju zemdlała.

Robert Cromwell siedział w pokoju i z niecierpliwością czekał, aż Christine wyjdzie z pokoju jego córki. Christine Locke, chirurg i pediatra, która podczas trwania projektu X czuwała nad prawidłowym rozwojem klonów, teraz również mieszkała w Portland z mężem i była lekarzem Kari, dzięki czemu nikt się nie dowiedział o doskonałym materiale genetycznym dziewczynki.
Roberta i Christine bardzo zaskoczyło to, co spotkało Kari. Wszystkie dziewczynki miały być idealne, a to, co spotkało Kari nr 5 było dziwne. Żadna z klonów nigdy nie powinna chorować. Najwidoczniej ktoś popełnił błąd i teraz klon nr 5 cierpi.
- Co z nią Christine? – zapytał Robert, kiedy pani chirurg i pediatra weszła do pokoju
- Do prawdy nie mam pojęcia. A wiesz, co jest najgorsze?
- Jak mógłbym nie wiedzieć. Kari ma 15 lat i jej zdolności rozwiną się w pełni, a ona i Kari nr 10 będą mogły kontrolować pozostałe dziewczynki nie wiedząc nawet gdzie one są. I teraz będę perfekcyjne we wszystkim.
- Właśnie.

Takie same myśli miała pani biolog Sally Evans, która postanowiła poznać rodziców Kari – klona nr 5.

kiSS

szczerze mowiac nie podoba mi sie...^^

Starla

dlaczego??

Laraine Benett

Może być, ale jest, wg mnie, trochę za mało opisów ...
Czy to pomieszczeń czy uczuć ...
A tak ogólnie to ... hmm ... moge jedynie czekać na ciąg dalszy, prawda? Smile

Ale nadal "pachnie" mi 'Repilką' Very Happy

Starla

czyli np czym??

kiSS

Laraine mi tez... mi sie nie podoba.. takie są e... takie dialogi nie ten tegest... kazdy ruch mozna przewidziec...

Alexz

noo.. ta część nie należy do najlepszych ale mogło być gorzej Wink

kiSS

Alexz.... wielka optymistka

Alexz

ostatnio usłyszałam, że jestem przesadną optymistką Mr. Green

kiSS

moj optymist polega na szczerosci